Φλεγμονώδης Νόσος της Πυέλου
Πρόκειται για μια σοβαρή λοίμωξη των εσωτερικών αναπαραγωγικών γυναικείων οργάνων, που μπορεί να οδηγήσει σε επιπλοκές μολονότι τις περισσότερες φορές στερείται συμπτωμάτων ή κλινικά δίνει μόνο κάποιες ήπιες ενοχλήσεις.
Η φλεγμονώδης νόσος της πυέλου (ΦΝΠ) πλήττει κυρίως τις σάλπιγγες αν και μπορεί να παρουσιαστεί επίσης σε ωοθήκες και μήτρα. Υπεύθυνο για την φλεγμονή είναι συνήθως κάποιο μικρόβιο που μέσω του τραχήλου περνάει στα εσωτερικά γυναικολογικά όργανα.
Στατιστικά, στις περισσότερες περιπτώσεις εμφάνισης της συγκεκριμένης φλεγμονής, εντοπίζεται γονόκοκκος και χλαμύδια, δηλαδή δύο από τα πλέον συχνά σεξουαλικώς μεταδιδόμενα νοσήματα. Για αυτό τον λόγο οι γυναίκες αναπαραγωγικής ηλικίας που είναι σεξουαλικά ενεργές, πλήττονται πιο συχνά.
Αρκετές φορές το αίτιο της πυελικής φλεγμονής δεν μπορεί να εντοπιστεί. Υπό προϋποθέσεις, ακόμα και σχετικά “άκακα” μικρόβια που βρίσκονται στον γυναικείο κόλπο, μπορούν να “ταξιδέψουν” μέσω του τραχήλου και να εξελιχθούν σε φλεγμονή.
Πώς όμως είναι δυνατή η διάγνωση της νόσου;
Τα συμπτώματα –όσο ήπια και αν είναι- είναι εκείνα που θα οδηγήσουν τον γυναικολόγο στην διερεύνηση του προβλήματος. Εκτός της κλινικής εξέτασης και της αξιολόγησης του πόνου, το ιστορικό δίνει σημαντικές πληροφορίες. Παράλληλα, μια καλλιέργεια κολπικού υγρού που θα δείξει την ύπαρξη χλαμυδίων ή γονόκοκκου, θα ενισχύσει την πιθανότητα πυελικής φλεγμονώδους νόσου. Είναι σημαντικό να διευκρινιστεί ότι σε περίπτωση που ο εργαστηριακός έλεγχος είναι αρνητικός, αυτό δεν σημαίνει ότι το αποτέλεσμα αποκλείει την πιθανότητα φλεγμονής.
Ενδεχομένως ο γιατρός να ζητήσει και τη διενέργεια γυναικολογικού υπέρηχου ή συμπληρωματικών αιματολογικών εξετάσεων. Σπανιότερα, κρίνεται αναγκαία και η λαπαροσκόπηση ώστε να εξεταστούν ενδελεχώς τα εσωτερικά γυναικολογικά όργανα.
Συμπτώματα της νόσου
Όπως έχει ήδη τονιστεί μια από τις μεγαλύτερες δυσκολίες έγκαιρης διάγνωσης της νόσου είναι η συχνή απουσία συμπτωμάτων. Αρκετές γυναίκες ωστόσο, πηγαίνουν στο γιατρό τους παραπονούμενες για άτυπο κοιλιακό άλγος, προσδιορίζοντας τό συχνά ως πόνο μέτριας έντασης εντοπισμένο βαθιά στο κάτω μέρος της κοιλιάς. Πυρετός χωρίς άλλη αιτιολογία, κολπικές εκκρίσεις με ιδιάζουσα οσμή, επώδυνη ούρηση ή σεξουαλική επαφή, επίσης συγκαταλέγονται στα πιθανά συμπτώματα της νόσου.
Ποιες είναι οι επιπτώσεις της Φλεγμονώδους Νόσου της Πυέλου;
Υπογονιμότητα: περίπου 10% των γυναικών με φλεγμονώδη νόσο της πυέλου θα αντιμετωπίσουν πρόβλημα στη σύλληψη. Περισσότερο επιβαρυμένες είναι οι γυναίκες που έχουν παρουσιάσει περισσότερες από μια φλεγμονές. Αυτό γίνεται εξαιτίας της δημιουργίας ουλώδους ιστού στις σάλπιγγες που εμποδίζει την μεταφορά του ωαρίου στη μήτρα, κάνοντας δυσχερή την γονιμοποίηση.
Εξωμήτρια εγκυμοσύνη: η ζημιά που προκαλεί η φλεγμονή στις σάλπιγγες και η δυσκολία διέλευσης του ωαρίου, αυξάνει τον κίνδυνο εξωμήτριας κύησης.
Χρόνιο Πυελικό Άλγος: πρόκειται για επίμονο πόνο, συχνά μεγάλης έντασης που επιβαρύνει δραματικά την ποιότητα ζωής της γυναίκας.
Υποτροπές της Νόσου: αν μετά την αρχική διάγνωση, η θεραπεία δεν ληφθεί σωστά είναι πιθανή η επανεμφάνιση της φλεγμονής.
Πώς αντιμετωπίζουμε τη νόσο;
Η αντιμετώπιση της φλεγμονής γίνεται με τη χρήση αντιβιοτικών. Όσο νωρίτερα ξεκινήσει η αγωγή, τόσο ελαχιστοποιούνται οι επιπτώσεις της στο σώμα της γυναίκας. Τα αντιβιοτικά εμποδίζουν τις σοβαρές βλάβες και πολύ συχνά, λόγω αδυναμίας εντοπισμού του μικροβίου, η αγωγή περιλαμβάνει περισσότερα του ενός φαρμακευτικά σκευάσματα. Ωστόσο, η χρήση αντιβιοτικών δεν μπορεί να αντιστρέψει την ζημιά που ενδεχομένως έχει ήδη γίνει στα εσωτερικά γυναικεία όργανα αναπαραγωγής.
Είναι σημαντικό η θεραπεία να ακολουθείται μέχρι την ολοκλήρωση της ακόμα και αν υποχωρήσουν τα συμπτώματα. Στην ίδια αγωγή πρέπει να υποβάλλεται και ο σεξουαλικός σύντροφος της γυναίκας ώστε να αποφευχθεί η επιμόλυνση που θα προκαλέσει υποτροπή της νόσου.
Σε κάποιες περιπτώσεις απαιτείται και χειρουργική αντιμετώπιση, ιδίως αν έχουν δημιουργηθεί συμφύσεις.
Μπορούμε να προστατευτούμε;
Η χρήση προφυλακτικού είναι το πλέον αποτελεσματικό μέσο προφύλαξης από σεξουαλικώς μεταδιδόμενα νοσήματα που συνήθως ευθύνονται για την συγκεκριμένη νόσο. Παράλληλα, η κάθε γυναίκα πρέπει να αξιολογεί όποιο σύμπτωμα παρατηρήσει στο σώμα της ακόμα και αυτά που της φαίνονται μη ανησυχητικά. Η έγκαιρη λήψη φαρμακευτικής αγωγής, ελαχιστοποιεί την πιθανότητα δημιουργίας σοβαρών προβλημάτων.