Δωρεά ωαρίων: μια ακόμα ευκαιρία
Υπάρχουν περιπτώσεις που η επιθυμία για παιδί συνθλίβεται πάνω σε τοίχο. Είναι σκληρό να το γράφεις, κι ακόμα πιο σκληρό να το βιώνεις. Για χιλιάδες γυναίκες το όνειρο ενός παιδιού θα παρέμενε όνειρο, αν δεν υπήρχαν κάποιες άλλες γυναίκες που αποφάσισαν να τους προσφέρουν το ακριβότερο δώρο: τα ωάρια τους.
Προφανώς δεν ζούμε σε έναν κόσμο ονειρικά φτιαγμένο. Η προσφορά ωαρίων γίνεται και με οικονομικό κίνητρο από τις δότριες, όμως τελικά το κίνητρο αυτό σε καμία περίπτωση δεν μειώνει την ανυπέρβλητη αξία του αποτελέσματος. Δύο άνθρωποι που καταφέρνουν να γίνουν γονείς.
Η εξωσωματική γονιμοποίηση με χρήση δανεικών ωαρίων αφορά γυναίκες που στερούνται δικά τους ωάρια. Αυτό μπορεί να συμβαίνει είτε επειδή βρίσκονται σε εμμηνόπαυση, είτε επειδή τα δικά τους ωάρια είναι κακής ποιότητας. Σε άλλες περιπτώσεις, προτείνεται σε γυναίκες που φέρουν μια γενετική διαταραχή που μπορεί να κληρονομηθεί στα παιδιά τους. Επίσης, αφορά πολλές γυναίκες των οποίων τα ωάρια υπέστησαν ζημιά λόγω φαρμακευτικής αγωγής όπως είναι η ακτινοβολία.
Το νομικό πλαίσιο
Ο νόμος επιβάλλει την ανωνυμία της δότριας η οποία δεν πρέπει να έχει κανένα συγγενικό, φιλικό ή κοινωνικό δεσμό με το ζευγάρι. Για να μπορέσει μια γυναίκα να δωρίσει τα ωάρια της, πρέπει να πληρεί κάποιες προϋποθέσεις.
- να μην έχει υπερβεί το 35ο έτος της ηλικίας της
- να έχει υποβληθεί σε κλινικές και εργαστηριακές εξετάσεις που θα πιστοποιούν την καλή της υγεία
- να έχει ανεπιφύλακτα δεχτεί εγγράφως ότι συναινεί στη χρήση των ωαρίων της για θεραπεία υπογονιμότητας τρίτων προσώπων
Η διαδικασία
Στο ιατρικό κομμάτι της διαδικασίας, το πρώτο βήμα είναι ο συγχρονισμός των κύκλων σε λήπτρια και δότρια. Και οι δύο γυναίκες λαμβάνουν ορμονική αγωγή ώστε να εξασφαλιστεί πως όταν το σώμα της λήπτριας θα είναι σε θέση να υποστηρίξει την εμφύτευση του εμβρύου, η δότρια των ωαρίων θα βρίσκεται σε ωορρηξία. Μέσω υπερηχογραφήματος, ο εξειδικευμένος γιατρός εντοπίζει τα ωοθυλάκια που είναι ώριμα. Συλλέγει το υγρό, εντοπίζει τα ωάρια και κατόπιν αυτά γονιμοποιούνται με το σπέρμα του συντρόφου της λήπτριας. Όταν τα γονιμοποιημένα ωάρια φτάσουν στο απαιτούμενο στάδιο ωρίμανσης, μεταφέρονται στο σώμα της λήπτριας. Περίπου δύο εβδομάδες μετά την εμβρυομεταφορά, μέσω μέτρησης της χοριακής, ελέγχεται αν τελικά προέκυψε εγκυμοσύνη.
Υπάρχουν παρενέργειες για την δότρια;
Η διαδικασία είναι σχετικά απλή και οι όποιες παρενέργειες μπορεί να προκύψουν είναι μικρής έντασης και σημασίας. Κάποιες από τις δότριες, παρουσιάζουν υπερδιέγερση των ωοθηκών εξαιτίας της ορμονικής θεραπείας που λαμβάνουν. Επίσης πιο σπάνια μπορεί να προκύψουν επιπλοκές όπως αιμορραγία ή κάποια μόλυνση, κατά τη διάρκεια της συλλογής των ωαρίων.
“Θα είναι πράγματι παιδί μου;”
Αυτή είναι ίσως η πιο συχνή ερώτηση που ακούν οι γιατροί όταν προτείνουν ως εναλλακτική λύση για την απόκτηση παιδιού την δωρεά ωαρίων. Πολλές γυναίκες αισθάνονται ότι η απουσία δικού τους γενετικού υλικού στο παιδί, μπορεί να δημιουργήσει προβλήματα στο συναισθηματικό δέσιμο μαζί του. Παράλληλα, συχνά οι υποψήφιες λήπτριες ωαρίων εκφράζουν φόβους για την προέλευση του ωαρίου. Αυτές οι σκέψεις είναι εντελώς φυσιολογικές και οι γυναίκες ενθαρρύνονται να τις μοιράζονται δυνατά.
Η ανησυχία για την ποιότητα του ωαρίου ανακουφίζεται εύκολα καθώς οι έλεγχοι στη δότρια είναι πολύ αυστηροί. Το πιο δύσκολο κομμάτι είναι το ψυχολογικό.
Πράγματι, το παιδί που θα προκύψει δεν έχει γενετικό υλικό από την γυναίκα που το κυοφορεί. Μεγαλώνει όμως μέσα στο σώμα της. Τρέφεται, αιματώνεται, παίρνει ζωή χάρη σε αυτήν. Γεννιέται από την θέληση της. Το παιδί αυτό είναι παιδί της όσο και οποιοδήποτε άλλο που θα προέκυπτε από μια μη υποβοηθούμενη μέθοδο αναπαραγωγής.
Η εμπειρία λέει ότι ελάχιστες γυναίκες παρουσίασαν δυσκολία στην ανάπτυξη δεσμού με το νεογέννητο τους. Βιώνοντας την εγκυμοσύνη και τον τοκετό, παίρνοντας το νεογέννητο στην αγκαλιά τους, θηλάζοντας το, βλέποντας το να μεγαλώνει χάρη στην δική τους φροντίδα, καμία σημασία δεν έχει πια αν η αρχή αυτού του θαύματος προέκυψε από δικό τους ωάριο ή όχι. Η δύναμη της ζωής είναι ανυπέρβλητη.